Historia

O nas

Choć edycja 2017 wystawiała nas na pogodową próbę, to i tak zapamiętamy ją jako wyjątkowo udaną ze względu na kapitalne koncerty i ponad 120 tysięcy osób, które pojawiły się w Gdyni. „Nie potrzebujemy wychodzić na bis, możemy grać jak długo chcemy”, tak Dave Grohl mniej więcej około drugiej godziny koncertu dowodzonych przez niego Foo Fighters zapowiedział publiczności, że nigdzie się nie wybiera. 20 utworów, w tym kilka w wydłużonych wersjach, gościnny występ Alison Mosshart z The Kills, prawie 2 i pół godziny na scenie, rewelacyjny kontakt z fanami i energia publiczności płynąca w stronę sceny każą zadać sobie pytanie, czy nie był to najlepszy koncert Open’era w całej historii festiwalu… Występ Foo Fighters, czwartkowych headlinerów miał wszystko to, czego oczekuje się od rockowego spektaklu w jego energetycznym i przebojowym ujęciu. Nieco innych emocji użyli podczas swojego występu Radiohead, którzy zrezygnowali z największych przebojów na rzecz spójnego i kompletnego koncertu obrazującego różne etapy działalności, od „Daydreaming” z najnowszej płyty, po „Street Spirit” z początków kariery.

Ważne koncerty zagrali The xx i Lorde. Lekko zawstydzeni swoją popularnością The xx i pulsująca energią, porywająca Lorde mają przecież wspólny mianownik – emocjonalny kontakt z publicznością i opowieść o samotności w przeładowanym bodźcami świecie. Z kolei The Weeknd przyjechał na Open’era opromieniony sławą swoich dwóch albumów i kilku singli, które wspięły się na szczyt list przebojów na całym świecie. Jego pierwszy koncert w Polsce zgromadził tysiące fanów i, jak kilka poprzednich podobnych wydarzeń z wcześniejszych edycji (choćby występ Drake’a), pokazał że rap i nowe r’n’b to najpopularniejsze gatunki muzyczne na świecie.

Na festiwalu gościliśmy też Solange i M.I.A., Rae Sremmurd, Jimmy Eat World, Prophets Of Rage oraz dziesiątki polskich artystów, by wymienić tylko Taco Hemingwaya, Grammatik i Brodkę. Open’er wspólnie z Muzeum Sztuki Współczesnej w Warszawie zorganizował wystawę „Chuliganki”, na której zaprezentowano nieskrępowaną kobiecą wolność ujawniona w ekspresji, tańcu czy performansie, przedstawioną w ujęciu ważnych współczesnych artystek. Ekspozycja zgromadziła w muzealnym pawilonie 15 tysięcy osób. Ważne głosy na temat współczesności płynęły także z Teatru („(A)pollonia”, „Czarna siła, biała pamięć) i Alterkina.